Δεν θεώρησα ότι πουλάς πνεύμα, προφανώς παρεξηγήθηκα διότι πολλές φορές γράφω σε δεύτερο ενικό πρόσωπο αλλά απευθύνομαι σε όλους τους συναδέλφους που θα διαβάσουν τις αναρτήσεις μας και όχι στον συνομιλητή μου.

Σίγουρα ωραίο θα ήταν να ίσχυαν όσα αναφέρεις, αλλά το ωραίο για να γίνει πράξη πρέπει
_ είτε να επιβληθεί μέσω νομοθεσίας,
_ είτε να δημιουργηθεί η κατάλληλη κουλτούρα σε εμάς τους μηχανικούς, άρα μια κοινή στάση όσον αφορά τα θέματα αμοιβών,
_ είτε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες από την αγορά (προσφορά-ζήτηση).
Νομοθεσία δεν υπάρχει (ας μην το εξετάσουμε στην παρούσα φάση αν καλώς/κακώς δεν υπάρχει), κουλτούρα αντίστοιχη μ' αυτή των γιατρών δεν υπάρχει (κακώς), υπερπληθώρα μηχανικών, δηλαδή προσφοράς υπάρχει και μικρή ζήτηση (κακώς).
Έτσι, νομοτελειακά, καταλήγουμε στη σημερινή κατάσταση.

Θα ήθελα δε να σημειώσω, ότι η συντεχνία δεν πρέπει να δρα προς όφελος της συντεχνίας πρώτα και μετά της κοινωνίας. Η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων μας θα έπρεπε να είναι: κοινωνία -> συντεχνία -> οικογένεια -> άτομο (μονάδα) και όχι η αντίστροφη.
Αυτό θα εφαρμοσθεί όχι δια μέσω κάποιου καταναγκασμού αλλά μόνο όταν αλλάξουμε κοσμοθεωρία και αντιληφθούμε ότι όλοι μας αποτελούμε "κύτταρα" ενός "οργανισμού".

Τα επαγγελματικά δικαιώματα έχουν όπως είπα να κάνουν σχέση με την αξία της σφραγίδας. Τώρα που αυτή η αξία, λόγω της υπερπροσφοράς και της χαμηλής ζήτησης, έχει φθάσει στο ναδίρ, είναι ευκαιρία να συζητήσουμε και να καταλήξουμε στον δικαιότερο τρόπο απονομής αυτών.

Η αύξηση της πίτας είναι όντως το ζητούμενο. Και να μια καλή ιδέα. Αυτή που ανέφερε ο συνάδελφος παραπάνω, τη σύνδεση της στατικής επάρκειας με την εκτιμώμενη αξία του ακινήτου, το ύψος των ασφαλίστρων, της ενδεχόμενης αποζημίωσης σε περίπτωση σεισμού κ.λπ..

Όπως αντίστοιχα, το ΠΕΑ μπορεί να αποκτήσει αξία μόνο όταν δεν θα είναι υποχρεωτικό αλλά θα συνδέεται με τη φορολόγηση του ακινήτου που a priori και άνευ ΠΕΑ θα κατατάσσεται στην τελευταία ενεργειακή κλάση.

Τέλος, για τον έλεγχο αντισεισμικότητας ανά 5ετία ή Ν-έτη (δεν έχει τόση σημασία), είναι ένα θέμα που αποκλείεται να προχωρήσει, όχι για τεχνικούς αλλά για κοινωνικούς λόγους. Το κόστος για τον ιδιώτη είναι μεγάλο και ακόμα μεγαλύτερο για το δημόσιο (δηλαδή όλους μας), διότι υπάρχουν δημόσια κτήρια, π.χ. σχολεία, παμπάλαια, σε κακή κατάσταση, άνευ οποιασδήποτε άδειας. Αν κλείσουν για να γίνουν έλεγχου και ενισχύσεις, (ένα καλοκαίρι δεν φτάνει), τι θα γίνουν τα παιδιά. Η λύση που έχει επιλεγεί είναι να κάνουμε τα στραβά μάτια και τον σταυρό μας!
Και αν τυχόν απαιτηθεί αυτός ο έλεγχος, θα καταλήξουμε σε κάτι αντίστοιχο του ΔΕΔΟΤΑ, δηλαδή μακροσκοπικό, οπτικό έλεγχο, που μικρή αξία έχει. Είμαι σίγουρος ότι αν τυχόν παρουσιαστούν ρωγμές στο σπίτι σου θα φωνάξεις τον ειδικό για να σου πει το γιατί έγιναν, την έκταση του κινδύνου αν υπάρχει και το τι πρέπει να γίνει.

---
Για να γίνουν όλα τα παραπάνω, χρειαζόμαστε όπως είπε ο συνάδελφος CFAK, ένα ΤΕΕ που να ενδιαφέρεται για τα μέλη του.

Χρειαζόμαστε άτομα που δεν θα έχουν εξαρτήσεις κάθε είδους, όπως π.χ. κομματικές.

Άτομα με ήθος που να ιεραρχούν τα συμφέροντα που εξυπηρετούν με τη φορά κοινωνίας>συντεχνίας>οικογένειας>ατόμου και όχι την αντίθετη.

Δεν θέλουμε "επαγγελματίες" πολιτικούς και ξέρετε τι εννοώ. Μηχανικούς "μπαρουτοκαπνισμένους" που να είναι διατεθειμένοι να "σπάσουν αυγά".

Να έχουν όραμα, να έχουν προτάσεις, διάθεση να ακούσουν, ικανότητα να παραδέχονται τα λάθη τους και χωρίς εγωισμό να υιοθετούν την αντίθετη από τη δική τους άποψη όταν κρίνουν ότι διαθέτει ισχυρότερα από τα δικά τους επιχειρήματα.

Φυσικά, να έχουν ικανότητες!

---
Δεν θα πω σε κανέναν ποιοι είναι αυτοί. Αυτούς τους επιλέγει ο καθένας μας βασισμένος στην κρίση του, με όποιες πληροφορίες έχει ή (δυστυχώς) δεν έχει.

Εκείνο που μπορώ με βεβαιότητα να πω είναι ότι αν τυχόν δεν ασχοληθείς, δεν παλέψεις, έστω και με το ελάχιστο να μπεις στη διαδικασία να αναζητήσεις, κρίνεις και τελικά δεν ψηφίσεις, τότε φοβάμαι ότι:

_ είτε είσαι τόσο απογοητευμένος, έχεις χάσει κάθε όραμα και ελπίδα, ώστε τελικά να αφήνεις να διαιωνίζεται μια κατάσταση την οποία καταγγέλλεις και σε έφερε εδώ που σε έφερε,

_ είτε δεν έχεις καθόλου αυτοεκτίμηση και προτιμάς να αφήσεις τους άλλους να επιλέξουν και να αποφασίσουν για λογαριασμό σου,

_ είτε τέλος συμβαίνει το εντελώς αντίθετο, είσαι σε μια κατάσταση ευδαιμονίας και θεωρείς ότι όλα καλά βαίνουν, ότι δεν υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να λυθούν, ότι το σημερινό status quo είναι καλό να διατηρηθεί.